همانگونه که پیشتر اشاره شد، خون بعنوان کالایی حیاتی و باارزش و البته فسادپذیر، یک دارایی مهم برای سیستمهای سلامت به شمار میرود. لذا، طراحی شبکه تامین خون بسیار حائز اهمیت است. تصمیماتی که در طراحی شبکه زنجیره تامین گرفته میشود اغلب دربرگیرنده تعیین مکان و ظرفیت بهینه تسهیلات به منظور ارضای تقاضای بازار با کمترین هزینه میباشد.
مقدمــه:
این مقاله به مکانیابی تسهیلات بانک خون و تخصیص در شبکه یکپارچه زنجیره تامین خون میپردازد. شبکه تامین خون در نظر گرفته شده در این مقاله شامل پایگاههای اهدا، آزمایشگاههای تست و پردازش خون، بانکهای خون و نقاط تقاضا میباشد. از آنجاکه هر گونه کمبود و اختلال در عرضه خون میتواند بسیار هزینهبر بوده و حتی منجر به مرگ بیماران گردد، لذا در شبکه مورد بررسی امکان ارسال جانبی بین نقاط تقاضا در نظر گرفته شده است. اغلب پیچیدگیهای مربوط به زنجیره تامین خون از قبیل اتلاف خون، چندمحصولی بودن و ارسال جانبی بین نقاط تقاضا مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به اینکه هدف چنین شبکه حیاتی و با اهمیتی فراتر از کمینه کردن هزینهها میباشد لذا تابع هدف دومی نیز برای مسئله مورد بررسی در نظر گرفته شده است. بنابراین، برای یافتن نقاط بهینه پارتو بین این دو تابع هدف از روش محدودیت اپسیلون استفاده شده است.
ویژگیهای بارز این مقاله در شکل (1) نشان داده شده است.
شکل 1. ویژگی های شبکه مورد بررسی
شرح مسئله:
مسئله مورد نظر شامل بررسی شبکهای شامل چهار لایه (سطح) پایگاههای اهدا، آزمایشگاههای خون، بانکهای خون و نقاط تقاضا میباشد. شمای کلی مسئله مورد بررسی در شکل (2) ارائه شده است. مواردی که در مسئله مورد بررسی در نظر گرفته شده اند به قرار زیر میباشند:
شکل 2. شمای کلی شبکه مورد بررسی
نقاط تقاضا به منظور امکان ارسال جانبی در شرایطی که یک یا تعدادی از آنها با کمبود مواجه هستند و بانک خون قادر به پاسخگویی نیست به یکدیگر لینک شده اند.
شبکه مورد نظر چند محصولی میباشد. محصولات در نظر گرفته شده شامل پلاسما، پلاکت، گلبول قرمز و خون کامل میباشند.
نرخ فسادپذیری هر یک از محصولات متفاوت است.
تقاضا برای هر یک از محصولات متفاوت است.
مفروضات:
ظرفیت نقاط اهدا و بانک خون قطعی و مشخص میباشد.
تقاضا برای محصولات قطعی و مشخص میباشد.
هزینههای عملیاتی بازگشایی نقاط اهدا و یا بانک خون مرکزی مشخص میباشد.
هزینه واحد حملو نقل محصولات در شبکه مذکور مشخص است.
نرخ بهره و نرخ اتلاف در آزمایشگاهها از پیش تعیین شده است.
نقاط بالقوه برای بانک خون و نقاط تقاضا مشخص هستند.
خروجیهای مسئله:
مقدار هر یک از محصولات از هر نقطه در شبکه به نقاط دیگر
تعداد و مکان نقاط اهدا
تعداد و مکان بانکهای خون مرکزی
تخصیص نقاط تقاضا به بانکهای مرکزی
تخصیص نقاط اهدا به آزمایشگاهها
مسئله مورد بررسی در قالب یک مدل برنامهریزی غیرخطی عدد صحیح مختلط ارائه شده است.
توابع هدف:
تابع هدف اول: مجموع هزینههای شبکه (از قبیل هزینههای ثابت و متغیر) را کمینه میکند. این هزینه ها شامل هزینه راهاندازی نقاط اهدا، بانکهای خون، هزینههای عملیاتی شبکه، هزینههای انتقال محصولات در شبکه، هزینه ایجاد ارتباط بین نقاط تقاضا و غیره میباشد.
یک مقدار جریمه زیاد برای عدم ارضای تقاضا درنظر گرفته شده تا حتیالامکان تقاضاها در بیشترین حد ممکن ارضا گردند.
تابع هدف دوم: مجموع زمانهایی که محصولات پیش از مصرف در شبکه باقی میمانند را کمینه میکند.
به منظور حل مدل دوهدفه ارائه شده از روش محدودیت اپسیلون استفاده شده است. در این روش یکی از توابع هدف (در اینجا تابع هدف اول که از جنس هزینه میباشد) برای بهینه سازی انتخاب میشود و سایر توابع هدف تبدیل به محدودیت با یک حد بالای ε میشوند.
برای یافتن نقاط بهینه پارتو تابع هدف اول در طی یک لوپ بهینه خواهد شد و در هر بار تکرار لوپ مقداری برای ε تعیین میشود.
کمترین مقدار برای تابع هدف دوم زمانی بدست خواهد آمد که مدل را بر اساس این تابع هدف حل کنیم و تابع هدف اول را در محدودیت قرار دهیم.
بیشترین مقدار برای تابع هدف دوم زمانی ایجاد خواهد شد که این بار تابع هدف دوم در محدودیت باشد.
سپس با توجه به جدول عایدی برای این دو تابع هدف، بازه مقادیر بدست آمده برای تابع هدف دوم به تعدادی بازه (در اینجا 6) شکسته شده و سایر مقادیر بر اساس آنها بدست میآید. در نهایت بر اساس مدل زیر نقاط بهینه پارتو (شکل (3)) حاصل خواهند شد:
و محدودیت:
و نیز محدودیتهای (4) تا (23) در مقاله.
شکل 3. بهینه پارتو
محدودیتها:
محدودیت (3): محدودیت مربوط به تجزیه خون به فراورده های آن در آزمایشگاهها میباشد. مقداری از خون به صورت تجزیه نشده (خون کامل) و مابقی به صورت محصولات مختلف از قبیل پلاسما، پلاکت و گلبول قرمز خواهد بود. (تجزیه خون بر اساس بیشینه تقاضای موجود برای هر محصول اتفاق میافتد و پارامترα نشاندهنده نرخ اتلاف است.)
محدودیتهای (4) و (5): توازن جریان در آزمایشگاهها، بانک خون و بیمارستانها را نشان میدهد.
محدودیتهای(6) تا (9): به ترتیب محدودیتهای مربوط به ظرفیت نقاط اهدا، آزمایشگاهها، بانک خون و نقاط تقاضا میباشد.
محدودیت (10): تضمین میکند که تقاضای مشتریان به هر حال یا توسط بانک خون و یا از طریق بیمارستان دیگری ارضا خواهد شد.
محدودیت (11) و (12): تضمین میکند که زمان کلی که هریک از محصولات در شبکه قرار دارد از عمر آن محصول تجاوز نمیکند.
محدودیت (13) تا (15): تضمین میکند که فرایند پردازش و فراوردهگیری در نقاط اهدا و بانک خون مرکزی در صورت عدم بازگشایی صورت نمییابد.
محدودیت (16) تا (19): جابجایی بین لایههای شبکه تنها در صورت وجود رابطه بین آنها امکان پذیر است.
محدودیت (20) و (21): محدودیتهای تعیین کننده نوع متغیرهای تصمیم (مثبت و صفر و یک) میباشند.
مـروری بر نتایج:
سه نمونه تحلیل حساسیت بر روی برخی پارامترهای مدل (یعنی نرخ اتلاف، نرخ اهدای خون و نرخ تقاضا) انجام شده است.
همانطور که از شکل فوق مشاهده میشود، افزایش نرخ اتلاف خون بر روی هزینههای سیستم تاثیر افزایشی دارد.
کاهش نرخ اهدای خون به دلیل عدم ارضای تقاضا به طور کامل منجر به افزایش ناگهانی هزینههای سیستم (با توجه به جریمه زیادی که برای عدم ارضای تقاضا در نظر گرفته شده) خواهد شد.
تقاضای خون به عوامل متعددی از جمله جمعیت نقاط تقاضا، سن، جنس و غیره بستگی دارد. بابراین پیشبینی تقاضای مورد نیاز امری بسیار دشوار است. در اینجا تحلیل حساسیت برروی نرخ تقاضا نیز به همان صورتی میباشد که برای نرخ اهدا درنظر گرفته شده است. همانطور که از شکل زیر مشخص است با افزایش نرخ تقاضا افزایش ناگهانی در هزینههای شبکه را (با توجه به جریمه زیادی که برای عدم ارضای تقاضا در نظر گرفته شده) شاهد خواهیم بود.
در بخشهای بعدی به بررسی سایر مقالات این حوزه خواهیم پرداخت. علاقه مندان برای دسترسی به این مطالب میتوانند به بخش طراحی شبکه زنجیره تامین خون در این وبلاگ مراجعه نمایند.