انتخاب تأمین‌کنندگان با محدودیت ظرفیت و همکاری بین آن‌ها با درنظرگرفتن هزینه کل موجودی در زنجیره‌تأمین (مقاله سوم)

چکیده:

اولین مدل‌های انتخاب تأمین‌کننده بر اساس حداکثر منافع خریدار بودند. اخیراً، با توجه روزافزون به رقابت زنجیره تامین و هماهنگی عمودی، برخی از محققان مدل‌هایی را پیشنهاد داده‌اند که تامین‌کنندگان را بر اساس هزینه کل زنجیره‌تامین انتخاب می‌کنند. این مدل‌ها، معمولاً یک سیستم متمرکز را برای حل مساله انگیزه اعضا در همکاری در نظر می‌گیرند. هدف این مقاله تجزیه و تحلیل تامین‌کنندگان منتخب و قیمت‌هایی است که در زنجیره‌تامین غیرمتمرکز توافق شده است. همچنین هدف بررسی شرایطی است که تامین‌کنندگان منتخب از مزایای کل زنجیره‌تامین برخوردار هستند. در این مطالعه از هزینه‌های مربوط به موجودی برای محاسبه تابع بازده خریدار و تامین‌کنندگان استفاده می‌شود. در ابتدای این مقاله، یک مدل متمرکز به عنوان معیار توسعه داده شده است. سپس مساله در یک زنجیره‌تأمین غیرمتمرکز با تامین‌کنندگان دارای محدودیت ظرفیت بررسی می‌‌شود.  

در این راستا، از نظریه بازی‌های مشارکتی و غیرمشارکتی برای تجزیه و تحلیل تأمین‌کنندگان منتخب و کل هزینه‌های زنجیره تامین در دو سناریو استفاده می‌شود. در سناریوی اول، تامین‌کنندگان مستقل عمل می‌کنند در حالی که در سناریوی دوم تامین‌کنندگان با یکدیگر ائتلاف می‌کنند. نشان داده شده است که مدل مشارکتی می‌تواند منجر به یک راه‌حل پایدار با هزینه کل زنجیره‌تأمین مشابه مدل متمرکز شود و همچنین، هنگامی که تامین‌کنندگان هزینه‌های فرصت برابر برای هر واحد ظرفیت تولید دارند، تامین کنندگان انتخاب شده مستقل از هزینه فرصت تعیین می‌شوند. اما وقتی تأمین‌کنندگان مستقل عمل می‌کنند یا هزینه‌های متفاوتی دارند، تأمین‌کنندگان منتخب تحت تأثیر هزینه فرصت آن‌ها قرار می‌گیرند.

 برای مشاهده مقاله به صورت کامل روی این لینک کلیک کنید.