پرداخت خسارت پویا و استراتژی‌های منبع‌یابی احتمالی برای اختلال در عرضه (مقاله دوازدهم)

چکیده

اقدامات جایگزین برای مقابله با اختلال در عرضه وجود دارد. یک زنجیره‌تامین تولید برای سفارش را با یک تولیدکننده که از یک تامین‌کننده واحد منابع خود را تامین می‌کند، در نظر گرفته می‌شود. هنگامی که اختلال در عرضه رخ می‌دهد، تولیدکننده می‌تواند با حفظ تولید از طریق موجودی اطمینان یا از طریق منبع احتمالی ثانویه، برخی از تقاضاها را برآورده کند و برخی از تقاضاهای برآورده نشده را به سفارشات عقب تبدیل کند. یک مدل کنترل بهینه با در نظر گرفتن واکنش‌های پویای مشتریان نسبت به اجرای همزمان این استراتژی‌ها با هدف به حداقل رساندن هزینه اختلال طراحی شده است. با استفاده از اصل حداکثر پونتریاگین، استراتژی‌های کاهش بهینه به فرم بسته تعیین می‌شود. راهنمایی‌های تحلیلی در مورد چگونگی انطباق پویا و همزمان مقدار منابع احتمالی، هزینه جبران کمبود و سرعت مصرف موجودی اطمینان ارائه می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که چگونه عوامل هزینه و زمان بر این استراتژی‌ها تأثیر می‌گذارد. همچنین نشان داده می‌شود که استراتژی‌های خالص تنها در مقابله با کمبود عرضه کوتاه مدت موثر هستند. برای اختلالات طولانی، بهتر است استراتژی‌های ترکیبی اتخاذ شود که به‌طور همزمان دو اقدام متقابل را در دوره‌های خاص ترکیب کند.   برای مشاهده مقاله به‌صورت کامل روی این لینک کلیک نمایید.