مقدمه:
در سالهای اخیر، هماهنگی در زنجیره تامین با کالای فسادپذیر، توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. به طور معمول، کیفیت و کمیت کالاهای فسادپذیر با گذشت زمان کاهش یافته و همچنین این نوع کالاها در هنگام نگهداری ممکن است فاسد شوند، علاوه بر این حمل و نقل و نگهداری این کالاها نیازمند برخی شرایط خاص مانند تنظیم درجه ثابت، جهت گرمایش یا سرمایش انبارهای نگهداری کالا است که باعث انتشار گاز کربن بوده و باعث تخریب محیط زیست می گردد. از این رو، کاهش و کنترل انتشار گاز کربن به یک موضوع مهم در پایداری تبدیل شده است. به منظور کنترل انتشار گاز کربن در بیشتر کشورها، قوانین محدودیت انتشار و تجارت اتخاذ شده است. طبق این قانون، میزان انتشار گاز کربن مجاز توسط شرکتها، به وسیله دولت تعیین میشود. در این مقاله، هماهنگی زنجیره تامین با کالای فسادپذیر جهت افزایش سودآوری اعضا و همچنین کاهش میزان انتشار گاز کربن در حین تولید، مورد مطالعه قرار گرفته است.
نوآوری:
نوآوریهای این مقاله عبارتند از: 1) یک زنجیره تامین با کالای فسادپذیر که دارای قوانین مربوط به انتشار کربن است، توسعه داده شده است. تاثیر قوانین انتشار کربن و سرمایهگذاری جهت پایداری، بر کاهش انتشار کربن مورد مطالعه قرار گرفته است. 2) دو قرارداد RPS و TPT جهت هماهنگی زنجیره تامین (که دارای قانون cap-and-trade میباشد) با کالای فسادپذیر به کارگرفته شده است. شرایطی به منظور هماهنگی اعضای زنجیره که منجر به سود بیشتر و کاهش انتشار کربن میشود، پیشنهاد شده است. 3) با استفاده از آنالیزهای عددی، چندین رویکرد مدیریتی جهت مدیریت زنجیره تامین پایدار و بهبود عملکرد زنجیره و کاهش انتشار کربن حاصل شده است.
تعریف مسئله:
در این مقاله، یک زنجیره تامین دوسطحی شامل یک تولیدکننده و یک خردهفروش با کالای فسادپذیر و افق زمانی نامحدود در نظر گرفته شده است. تولیدکننده با تولید کالای فسادپذیر باعث انتشار گاز کربن میشود. در همین راستا، تولیدکننده با سرمایه گذاری در زمینه پایداری زنجیره تامین درصدد کاهش انتشار گاز کربن با توجه به قانون محدودیت انتشار و تجارت است. در این زنجیره، تولید کننده در مورد قیمت عمدهفروشی و سطح پایداری در جهت افزایش سود، تصمیمگیری میکند و خردهفروش با انجام تبلیغات درصدد فروش کالاها میباشد.
مفروضات مسئله:
مدت زمان تحویل صفر بوده و هر زمان که سطح موجودی صفر شود، سفارش صادر می گردد.
زنجیره تامین با کمبود مواجه نمی شود.
تقاضا تحت تاثیر تبلیغات، سطح پایداری، قیمت فروش و زمان میباشد.
معادلات درجه دو به منظور هزینههای تبلیغات خردهفروش و هزینه سرمایهگذاری جهت پایداری در نظر گرفته شده است.
در زنجیره تامین، هزینه سفارش دهی برای خردهفروش به این دلیل که بسیاری از خردهفروشان از طریق اینترنت و با هزینههای ناچیز میتوانند سفارش دهند، در نظر گرفته نشده است.
تشریح مدل :
در این زنجیره، سیستم موجودی خردهفروش به گونهای است که او در ابتدای هر دوره سفارش خود را صادر کرده و به میزان Q واحد، کالا از تولیدکننده دریافت میکند. سطح موجودی با گذشت زمان کاهش یافته و در زمان T به دلیل تقاضا و فسادپذیری به صفر میرسد.
در ادامه، ابتدا ساختار متمرکز و غیر متمرکز بررسی شده و سپس قرارداد های تسهیم درآمد و هزینه تبلیغاتی و قرارداد تعرفه دو قسمتی تجزیه وتحلیل می شوند.
ساختار متمرکز:
در این ساختار تولیدکننده و خردهفروش به طور یکپارچه در مورد تبلیغات، سطح پایداری و قیمت فروش تصمیمگیری کرده و هدف افزایش سود کل زنجیره تامین تحت قانون محدودیت انتشار و تجارت می باشد. تابع کل سود زنجیره تامین در هر دوره زمانی به صورت زیر میباشد:
در معادله فوق، جمله اول نشان دهنده درآمد حاصل از فروش در زنجیره و جملات بعدی به ترتیب هزینههای نگهداری، خرید، تبلیغات، سرمایهگذاری جهت پایداری و جمله آخر درآمد حاصل از فروش مجوز انتشار کربن میباشد. تابع سود زنجیره تامین در حالت متمرکز نسبت به S1 و S2 و p مقعر بوده و همچنین مقادیر بهینه متغیرها با صفر قراردادن مشتق اول تابع سود نسبت به متغیر مورد نظر بدست میآید.
ساختار غیرمتمرکز:
در ساختار غیرمتمرکز، هر عضو جهت افزایش سود خود به صورت مستقل تصمیمگیری میکند. در این ساختاریک بازی استکلبرگ در نظر گرفته شده که تولیدکننده رهبر بوده و در مورد قیمت عمدهفروشی و سطح پایداری تصمیمگیری میکند و با توجه به تصمیمات تولیدکننده، قیمت فروش و تبلیغات توسط خردهفروش تعیین میگردد. تابع سود خردهفروش در هر دوره زمانی به صورت زیر میباشد:
در معادله فوق، جمله اول نشان دهنده درآمد حاصل از فروش و جملات بعدی به ترتیب، هزینههای نگهداری، خرید و تبلیغات میباشند. تابع سود خردهفروش در حالت غیرمتمرکز نسبت به و مقعر بوده و همچنین مقادیر بهینه متغیرها با صفر قراردادن مشتق اول تابع سود نسبت به متغیر مورد نظر بدست میآید.
با توجه به انتشار گاز کربن در حین تولید، تابع سود تولیدکننده در هر دوره زمانی به صورت زیر میباشد:
در معادله بالا، جمله اول نشان دهنده درآمد حاصل از فروش و جملات بعدی به ترتیب هزینههای تولید، سرمایهگذاری جهت پایداری و جمله آخر درآمد حاصل از فروش مجوز انتشار کربن میباشد. تابع سود تولیدکننده در حالت غیرمتمرکز نسبت به و مقعر بوده و همچنین مقادیر بهینه متغیرها با صفر قراردادن مشتق اول تابع سود نسبت به متغیر مورد نظر بدست میآید.
قضیه 1: در ساختار متمرکز و غیرمتمرکز شرایط زیر حاصل میشود:
طبق رابطه های (i) و (iii)، در ساختار متمرکز تولیدکننده باید سرمایه گذاری بیشتری جهت پایداری، اعمال کند و خردهفروش تبلیغات و میزان سفارش را بهبود دهد. در رابطه (ii) قیمت فروش خردهفروش در حالت متمرکز و غیرمتمرکز مقایسه میشود.
قضیه 2: در ساختار متمرکز و غیرمتمرکز شرایط زیر حاصل میشود:
این قضیه شرایطی را نشان میدهد که در صورت همکاری تولیدکننده و خردهفروش ، انتشار گاز کربن کاهش یافته و سود کل زنجیره افزایش می یابد. اگر سطح پایداری در حالت متمرکز کمتر از حد مشخص باشد آنگاه میزان انتشار گاز کربن نسبت به حالت غیرمتمرکز افزایش مییابد و اگر حد مشخص شده برابر با عبارت بالا باشد انتشار گاز کربن به نسبت حالت غیرمتمرکز کاهش یافته و همچنین هماهنگی بین اعضا باعث افزایش سود می گردد. در نتیجه، تولیدکننده تمایل به تصمیمگیری هماهنگ داشته ، اما خردهفروش به دلیل کاهش سود، تمایلی به شرکت در تصمیمگیریهای هماهنگ ندارد. در ساختار متمرکز تبلیغات و میزان سفارش افزایش و قیمت فروش کاهش مییابد و باعث کاهش سود خردهفروش می شود که تولیدکننده به دنبال مکانیزمهایی برای تشویق خرده فروش به پذیرش هماهنگی می باشد.
هماهنگی زنجیره تامین با استفاده از مکانیزم های دو قرارداد:
در این بخش، دو قرارداد به منظور هماهنگی اعضای زنجیره به کار گرفته میشود.
ایجاد هماهنگی با به کارگیری قرارداد تسهیم درآمد و هزینه تبلیغات (RPS):
جهت تشویق خردهفروش در پذیرش هماهنگی، ابتدا تولیدکننده قیمت عمدهفروشی را کاهش داده و در درآمد خردهفروش سهیم میشود. خردهفروش rدرصد از درآمد حاصل از فروش را بدست میآورد و تولیدکننده (1-r) درصد از هزینه تبلیغات را متحمل میشود. توابع سود خردهفروش و تولیدکننده تحت قرارداد RPS به صورت زیر میباشد:
قضیه 3: قرارداد RPS، زنجیره تامین را تحت قانون محدودیت انتشار و تجارت، اگر قیمت فروش و هزینه سرمایهگذاری جهت پایداری، در حالت متمرکز و این قرارداد برابر باشند هماهنگ می کند.
همچنین تبلیغات در این قرارداد و در حالت متمرکز برابر است و طبق این قضیه تصمیمات بهینه مانند حالت متمرکز بوده و هماهنگی به خوبی انجام شده است. زمانی دو عضو زنجیره این قرارداد را میپذیرند که در یک بازه بهینه قرار گیرد و این بازه و همچنین حد بالا و پایین برای سود خردهفروش و تولیدکننده محاسبه میشود. در این مقاله نشان داده شده است که سود تولیدکننده تحت این قرارداد نسبت به حالت غیر متمرکز به دلیل سرمایه گذاری بالا در زمینه پایداری کاهش مییابد. در نتیجه اگر سطح پایداری بیشتر از حدود مشخص شود، تولیدکننده هماهنگی را رد کرده و بنابراین این قرارداد نمیتواند اعضا را به خوبی هماهنگ کند و باید یک قرارداد بهینه توسعه یابد، که در ادامه قرارداد TPT توسعه داده میشود.
ایجاد هماهنگی با به کارگیری قرارداد تعرفه دو قسمتی (TPT):
در این قرارداد، تولیدکننده قیمت عمدهفروشی پایینتر و یک هزینه ثابت را برای خردهفروش در نظر میگیرد. اگر تولیدکننده سطح پایداری را همانند ساختار متمرکز در نظر گیرد خردهفروش نیز قیمت فروش را همان قیمت در ساختار متمرکز تعیین میکند توابع سود خردهفروش و تولیدکننده به صورت زیر میباشد:
این قرارداد، در صورتی که قیمت فروش و سطح پایداری در این ساختار برابر با ساختار متمرکز باشند هماهنگی نجیره را تحت قانون محدودیت انتشار و تجارت انجام میدهد و سپس قیمت عمدهفروشی و هزینه تبلیغات بدست میآید. مشاهده میشود که متغیرهای تصمیم در این هماهنگی برابر با حالت متمرکز بوده و این قرارداد هماهنگی خوبی بین اعضا ایجاد میکند. هنگامی قرارداد TPT توسط خردهفروش و تولیدکننده مورد پذیرش قرار میگیرد که برای یک بازهی بهینه وجود داشته باشد.
اگر قرارداد TPT مورد پذیرش هر دو عضو قرار گیرد شرایط زیر برقرار خواهد شد :
تحت این قرارداد حد پایین و حد بالا توابع سود به صورت فوق بوده که حد پایین و حد بالا در این قرارداد مانند قرارداد RPS است و این نشان میدهد که تاثیر هر دو قرارداد در هماهنگی یکسان میباشد.
مثال عددی:
به منظور بررسی مدل پیشنهادی یک مثال عددی مورد بررسی قرار گرفته است. جدول زیر نتایج حاصل را نشان میدهد.
با توجه به جدول فوق نتایج زیر حاصل می شود:
سود زنجیره تامین و کربن منتشر شده در حالت متمرکز بیشتر از حالت غیرمتمرکز است. زنجیره تامین غیر متمرکز باعث انتشار کربن بیشتری به علت سرمایهگذاری کم جهت پایداری توسط تولیدکننده می شود.
در حالت متمرکز، قیمت فروش نسبت به حالت غیرمتمرکزکاهش یافته و تبلیغات و سطح پایداری افزایش مییابد. و با توجه به کاهش سود خردهفروش او حاضر به پذیرفتن تصمیمات متمرکز نیست.
در قرارداد RPS، زمانی که r در بازه مشخص قرار گیرد، این قرارداد منجربه سود برد-برد برای هر دو عضو میشود. و زمانی که در بازه مشخص قرار گیرد، قرارداد TPT منجربه سود برد-برد برای هر دو عضو میشود.
در هر دو قرارداد میزان انتشار گاز کربن بیشتر از حالت غیرمتمرکز و برابرحالت متمرکز است.
زمانی تحت دو قرارداد، سود برد-برد حاصل میشود که قیمت فروش، تبلیغات و سطح پایداری برابر با حالت متمرکز باشند. قیمت عمدهفروشی کمتر از حالت غیرمتمرکز است و در قرارداد RPS با افزایش rافزایش یافته، اما در قرارداد TPT با تغییر F، قیمت عمدهفروشی تغییر نمیکند که نشان دهنده بهینگی قرارداد است. همچنین قیمت عمدهفروشی در این قرارداد بیشتر از قرارداد اول بوده که انگیزه بیشتری را جهت پذیرش قرارداد فراهم میکند.
در این قسمت تاثیرE بر سود و میزان انتشار گاز کربن بررسی شده است. R.P نشان دهنده سود همکاری بین دو عضو است و به صورت معادله زیر نشان داده می شود :
در مثال عددی بالا مقدار از 10000 تا 30000 تغییر مییابد و نتایج حاصل در شکل 1 نشان داده شده است.
با توجه به شکل 1 مشاهده میشود:
سود تولیدکننده در حالت غیرمتمرکز و سود زنجیره تامین در حالت متمرکز با افزایش میزان E، افزایش مییابند، در صورتی که بر سود خردهفروش در حالت غیرمتمرکز تاثیری نمیگذارد.
با افزایش E، انتشار گاز کربن در حالت متمرکز و غیرمتمرکز تغییر نمیکند. در نتیجه، Eبر میزان کربن منتشر شده در سیستم تاثیر نمیگذارد.
در حالت غیرمتمرکز، تولیدکننده با کاهش انتشار گاز کربن باعث ایجاد سود می شود. با افزایشE ، تولیدکننده تمایل کمتری به همکاری با خردهفروش دارد.
همچنین تاثیر نرخ فسادپذیری بر سود و میزان انتشار گاز کربن بررسی شده و نتایج حاصل در شکل 2 نشان داده شده است.
با افزایش نرخ فسادپذیری، سود هر دو عضو در حالت غیرمتمرکز و سود زنجیره در حالت متمرکز کاهش مییابد. تاثیر افزایش نرخ فسادپذیری، بر سود خردهفروش بیشتر از تولیدکننده و زنجیره تامین میباشد. در نتیجه، اگر هزینه موجودی در زنجیره تامین هماهنگ شود، نرخ فسادپذیری بالا تاثیر منفی بر سود دارد.
با افزایش نرخ فسادپذیری، میزان انتشار کربن در هر دو حالت متمرکز و غیرمتمرکز افزایش مییابد. افزایش انتشار گاز کربن در حالت متمرکز بیشتر از حالت غیرمتمرکز است. در نتیجه، نرخ فسادپذیری بالا محیط را بیشتر تخریب میکند.
با افزایش نرخ فسادپذیری، نسبت سود متمرکز به غیرمتمرکز افزایش مییابد. در نتیجه، با استفاده از قرارداد هماهنگی سود زنجیره باید بهبود پیدا کند.
نتایج:
زمانی که تولیدکننده و خردهفروش با یکدیگر هماهنگ میشوند، شرایطی برای افزایش سود و کاهش انتشار گاز کربن و همچنین حد بالا برای سود ساختار هماهنگ بدست میآید.
قراردادهای RPS و TPT قادر به ایجاد هماهنگی بوده و شرایطی را برای بدست آوردن سود برد-برد ایجاد میکنند.
قرارداد TPT جهت هماهنگی زنجیره تامین بهینهتر از قرارداد RPS میباشد.