ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 |
چکیده
امروزه اطلاعات به یک کالای بسیار مهم تبدیل شده است. خصوصیسازی اطلاعات مربوط به هزینه مسئولیت اجتماعی شرکتها بر توسعه پایدار زنجیره تأمین تأثیر منفی دارد. بنابراین، مهم است که یک مکانیزم هماهنگ منطقی برای تشویق اعضای زنجیره تأمین به افشای اطلاعات هزینه مسئولیت اجتماعی ایجاد شود. این مقاله حساسیت زنجیره تأمین به مسئولیت اجتماعی شرکتها را بررسی میکند و تأمینکننده، محصولات را از طریق برند خردهفروش میفروشد. تأمینکننده میتواند در فعالیتهای مسئولیت اجتماعی شرکت سرمایهگذاری کند، امّا اطلاعات هزینه مسئولیت اجتماعی خصوصی است. با توجه به اطلاعات هزینه مسئولیت اجتماعی که توسط تأمینکننده فاش شده است، خردهفروش در مورد همکاری خود با تأمینکننده برای طولانی مدت تصمیم میگیرد. برای بررسی تأثیر عدم تقارن اطلاعات هزینه بر تصمیم اعضای زنجیره تأمین از بازی استکلبرگ[1] استفاده میشود. این مقاله به مقایسه اثرات تصمیمگیری تحت اطلاعات متقارن و اطلاعات نامتقارن میپردازد و یک مکانیزم هماهنگی برای تأمینکننده، جهت آشکارسازی اطلاعات هزینه مسئولیت اجتماعی و دستیابی به هماهنگی زنجیره تأمین طراحی میکند. نتایج نشان میدهد، که تصمیمگیری تحت اطلاعات متقارن بهتر از اطلاعات نامتقارن است و سود تأمینکننده تحت مکانیزم طراحی شده، بهتر از حالت اطلاعات نامتقارن است. علاوه بر این، مکانیزم طراحی شده میتواند به بهبود تعهد تأمینکننده به مسئولیت اجتماعی شرکتها بپردازد و اثرات حاشیهای مضاعف[2] را تا حدودی از بین ببرد. این مقاله بینشهای مدیریتی و عملی برای شرکتهایی که از مدلهای تجاری پایدار استفاده میکنند، ارائه میدهد.