طراحی قرارداد کاهش کربن برای یک زنجیره تأمین با مسئولیت زیست محیطی تحت اطلاعات نامتقارن (مقاله بیست و ششم)

چکیده

مسئولیت زیست‌ محیطی توجه قابل‌توجهی را به خود جلب کرده است، امّا اینکه چگونه عدم تقارن اطلاعات بر انگیزه‌های شرکت‌ها در انجام مسئولیت‌های زیست‌محیطی و دستیابی به سودآوری تأثیر می‌گذارد، هنوز به طور کامل بررسی نشده است. در این مقاله، یک زنجیره تأمین در نظر گرفته شده است که در آن یک تولیدکننده و یک خرده‌فروش به ترتیب در فناوری کاهش کربن و تلاش‌های بازاریابی سبز برای کاهش کربن سرمایه‌گذاری می‌کنند. مسئله اصلی که در اینجا به آن پرداخته می‌شود این است که وقتی خرده‌فروش به‌طور خصوصی از میزان تلاش‌های بازاریابی سبز و پتانسیل واقعی بازار مطلع است، تولیدکننده چگونه قراردادها را برای سودآوری و انطباق با مسئولیت‌های زیست‌محیطی طراحی می‌کند. مدل‌های قرارداد را برای زنجیره تأمین غیرمتمرکز و برای نمونه معیاری که در آن زنجیره تأمین به صورت عمودی یکپارچه شده است، توسعه داده شده است. نتایج نشان می‌دهد که در حالت تعادل، قرارداد بهینه تحت اطلاعات کامل، سودآوری و انطباق با مسئولیت‌های زیست‌محیطی را تضمین می‌کند. زیرا سود سیستم و مقدار کربن در زنجیره تأمین غیرمتمرکز برابر با زنجیره تأمین یکپارچه است. بر اساس اطلاعات نامتقارن، تولیدکننده فهرستی از قراردادها را برای ترغیب خرده‌فروش به افشای پتانسیل واقعی بازار و مشارکت فعال در کاهش کربن ارائه می‌کند. منوی قراردادها به تولیدکننده اجازه می‌دهد تا سود بیشتری را با کربن کمتر بدست آورد و خرده‌فروش را قادر می‌سازد تا مبلغی را بابت اجاره اطلاعات اضافی دریافت کند که این امر انجام مسئولیت‌های زیست محیطی را تسهیل می‌کند. تولیدکننده ممکن است از سیاست نقطه برش استفاده کند تا خرده‌فروش را از انعقاد قرارداد تحت برخی شرایط باز دارد. نشان داده شده است که این سیاست همیشه برای تولیدکننده سودآور است، در حالی‌که ممکن است سازگار با محیط زیست نباشد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل حساسیت نشان می‌دهد که: (1) زمانی که کارایی سرمایه‌گذاری برای کاهش کربن افزایش می‌یابد، فهرست قراردادها تولیدکننده را سودآورتر می‌کند و تا زمانی که راندمان به اندازه کافی بالا می‌رود، کربن کاهش می‌یابد، و (2) زمانی که پتانسیل بازار یا معاملات بر روی کاهش کربن افزایش می‌یابد، منوی قراردادها سود تولیدکننده را افزایش می‌دهد و در عین حال کربن را کاهش می‌دهد. بنابراین سودآوری و رعایت مسئولیت‌های زیست محیطی را تضمین می‌شود.

تصمیمات زنجیره تأمین دو کاناله تحت اطلاعات نامتقارن با یک خرده‌فروش ریسک‌گریز (مقاله بیست و پنجم)

چکیده

بسیاری از تولیدکنندگان برندهای بالادستی کانال‌های مستقیم خود را برای رقابت با خرده‌فروشان ایجاد کرده‌اند. این رفتار تخطی‌گرایانه تولیدکنندگان است. در این مقاله، رفتار ریسک‌گریزی خرده‌فروش در مسئله تخطی تولیدکننده تحت اطلاعات نامتقارن معرفی شده است. همچنین بر روی تأثیر رفتار ریسک‌گریزی خرده‌فروش و هزینه فروش هر واحد تولیدکننده بر تصمیم‌های بهینه تمرکز شده است. برای رسیدگی به این مسئله، فرض شده است که تقاضای بازار ممکن است بالا یا پایین باشد و هر نوع تقاضا از توزیع نرمال کوتاه شده پیروی می‌کند. خرده‌فروش اطلاعات بیشتری در مورد پتانسیل بازار نسبت به تولیدکننده دارد. تحت چارچوب تصمیم‌گیری میانگین واریانس، یک مدل زنجیره تأمین دو کاناله توسعه داده شده است و سه ناحیه شدنی از نتایج تعادل بهینه بدست آورده شده است. نشان داده شده است که سود تولیدکننده و سود خرده‌فروش به هزینه فروش هر واحد تولیدکننده و درجه ریسک‌گریزی خرده فروش بستگی دارد.

هماهنگی زنجیره تأمین با تعرفه‌های دو بخشی تحت عدم تقارن اطلاعات (مقاله بیست و سوم)

چکیده

ادبیات هماهنگی زنجیره تأمین نشان می‌دهد که قراردادهای تعرفه دو بخشی نمی‌توانند زنجیره تأمین را با یک تأمین‌کننده و یک خرده‌فروش تحت عدم تقارن اطلاعات هماهنگ کنند، امّا می‎‌توانند کانال را تحت اطلاعات کامل هماهنگ کنند، در حالی‌که سود خرده‌فروش را صفر می‌کنند. با در نظر گرفتن فعالیت مراکز تجاری Costco، ناهمگونی مشتری، بازار خرده‌فروشی تقریباً اشباع شده و اطلاعات نامتقارن در یک مدل ترکیب شده است. خرده‌فروش از ناهمگونی مشتری آگاهی دارد در حالی‌که تأمین‌کننده این اطلاعات را ندارد. از سوی دیگر، تأمین‌کننده منویی از تعرفه‌های دو بخشی را برای خرده‌فروش طراحی می‌کند تا از بین آن‌ها انتخاب کند. در این مقاله نشان داده شده است که تعرفه‌های دو بخشی می‌توانند زنجیره تأمین را تحت اطلاعات نامتقارن هماهنگ کنند، در حالی که سود مثبتی را برای خرده‌فروش به ارمغان می‌آورند. علاوه بر این، یک تعرفه دو بخشی یکسان برای همه اعضا  زنجیره تأمین می‌تواند در حالت تعادل هماهنگی ایجاد کند، یعنی نیازی به طراحی تعرفه‌های دو بخشی متفاوت برای خرده‌فروشی که ممکن است انواع مختلفی از اطلاعات را داشته باشد، وجود ندارد. 

رقابت و همکاری در یک زنجیره تأمین با یک نمایشگاه آفلاین تحت اطلاعات نامتقارن (مقاله بیست و دوم)

چکیده

نمایشگاه‌های آفلاین به سرعت توسعه می‌یابند تا عدم اطمینان مصرف‌کنندگان در مورد محصولات در خرید آنلاین، برطرف شود. این مقاله یک زنجیره تأمین را در نظر می‌گیرد که در آن نمایشگاه آفلاین خدمات خرده‌فروشی آنلاین موجود را ارائه می‌دهد و قصد دارد یک خرده‌فروش جدید آنلاین را برای برآوردن تقاضای ناهمگن مصرف‌کنندگان معرفی کند. نمایشگاه آفلاین به دلیل نزدیک بودن به مصرف‌کنندگان آفلاین، اطلاعات بهتری از اطلاعات تقاضا دارد. تأثیر مطلوب رقابت و همکاری با نمایشگاه آفلاین تحت اطلاعات نامتقارن بررسی شده است. تحت اطلاعات نامتقارن، رقابت باعث می‌شود که نمایشگاه آفلاین اثر منفی اطلاعات را پنهان کند و سطح خدمات را افزایش دهد. استراتژی بهینه همکاری کانال به مبادله بین این اثرات بستگی دارد. همچنین نشان داده شده است که رقابت در برخی شرایط سود خرده‌فروش آنلاین را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، در برخی شرایط عدم تقارن اطلاعات به همه اعضای زنجیره تأمین آسیب می‌رساند و به نمایشگاه آفلاین پیشنهاد می‌شود که اطلاعات را با خرده‌فروشان آنلاین به اشتراک بگذارد. در برخی شرایط، عدم تقارن اطلاعات به نمایشگاه آفلاین آسیب می‌رساند امّا به نفع خرده‌فروشان آنلاین است.

برای مشاهده مطالب کامل مقاله، اینجا کلیک کنید.

رقابت قیمت‌گذاری غیرخطی با اطلاعات خصوصی مربوط به ظرفیت (مقاله نوزدهم)

چکیده

این مقاله تعادل یک بازی با اطلاعات ناقص متشکل از دو تأمین‌کننده با ظرفیت محدود و یک خرده‌فروش را تجزیه و تحلیل می‌کند. ظرفیت هر تأمین‌کننده اطلاعات خصوصی او است. تأمین‌کنندگان با توجه به ظرفیت‌های خود، به طور همزمان و بدون همکاری برنامه‌های کمیت-قیمت را به خرده‌فروش ارائه می‌دهند. سپس، خرده‌فروش در مورد میزان خریدش از هر تأمین‌کننده تصمیم می‌گیرد تا حداکثر مطلوبیت خود را داشته باشد. وجود تعادل نش (استراتژی خالص) برای این بازی اثبات می‌شود. در حالت تعادل برای هر واحد عرضه، قیمتی حاشیه‌ای تعیین می‌شود که مستقل از ظرفیت است و فقط به عملکرد ارزش‌گذاری خرده‌فروش و توزیع ظرفیت‌ها بستگی دارد. علاوه بر این، تأمین‌کننده با ظرفیت بیشتر تمام عرضه خود را می‌فروشد.

استراتژی‌های قیمت‌گذاری و هماهنگی سود تحت زنجیره تأمین سبز دو سطحی (مقاله هفدهم)

چکیده

ویژگی‌های سبز محصول نه تنها مصرف‌کنندگان محیط زیست بیشتری را جذب می‌کند، بلکه بر هزینه شرکت نیز تأثیر می‌گذارد. به منظور بررسی تصمیمات تعادلی و روش‌های هماهنگی سود در زنجیره تأمین سبز، مجموعه‌ای از مدل‌های بازی استکلبرگ با درنظر گرفتن استراتژی‌های مختلف قیمت‌گذاری، حالت‌های هماهنگی سود و الگوهای اطلاعاتی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این مسئله دو خرده‌فروش رقابتی نوعی محصول سبز را از تولیدکننده‌ای که متعهد به سرمایه‌گذاری سبز است، خریداری می‌کنند. استراتژی قیمت‌گذاری تأثیر آشکاری بر سطح سود اعضای زنجیره تأمین دارد امّا هیچ تأثیری بر درجه سبز محصول ندارد. تولیدکننده و خرده‌فروش با پتانسیل بالا بازار تمایل به انتخاب قیمت عمده‌فروشی ثابت دارند، درحالیکه خرده‌فروش با پتانسیل بازار پایین‌تر، قیمت عمده‌فروشی متفاوتی را ترجیح می‌دهد. درجه سبز نشان‌دهنده درجه حفاظت از محیط زیست محصول است و با آگاهی زیست محیطی مشتریان ارتباط مثبت و با ضریب هزینه درجه سبز ارتباط منفی دارد. علاوه بر این، یک مدل هماهنگی بهبود یافته بر اساس تعرفه دو بخشی نه تنها می‌تواند در سطح سناریوی متمرکز به سطح سود برسد، بلکه باعث می‌شود خرده فروشان افزایش سود داشته باشند. در نهایت، یک مدل اطلاعات نامتقارن با تقاضای غیرقطعی بازار و اطلاعات نامتقارن بین خرده‌فروشان مورد مطالعه قرار می‌گیرد. نتایج نشان می‌دهد که سود تعادلی اعضای زنجیره تأمین متأثر از تقاضای غیرقطعی و اطلاعات نامتقارن است. وقتی تقاضا غیرقطعی است، خرده‌فروش دارای اطلاعات نسبت به خرده‌فروش بدون اطلاعات سود بیشتری کسب می‌کند. این نتیجه‌گیری‌ها برای بهبود سطح همکاری اعضا و ارتقاء توسعه پایدار زنجیره تأمین سبز مفید است.

ترویج قابلیت ردیابی برای زنجیره تأمین مواد غذایی با صدور گواهینامه (مقاله شانزدهم)

چکیده

سیستم‌های ردیابی به عنوان یک راه حل قدرتمند برای مقابله با مسائل مربوط به ایمنی غذا تلقی می‌شوند. بهبود ردیابی زنجیره‌های تأمین مواد غذایی برای رسیدگی به رویدادهای احتمالی ایمنی غذا مهم است. این مقاله تصمیمات تأمین منابع در زنجیره تأمین مواد غذایی را بررسی می‌کند، که در آن خریدار به دلیل مسئولیت تأمین‌کننده در معرض رویدادهای احتمالی ایمنی مواد غذایی قرار می‌گیرد. نشان داده شده است که خریدار ممکن است به دلیل عدم تقارن اطلاعات، منبع ردیابی بالا را از تأمین‌کننده دریافت نکند. برای بررسی مسئله انتخاب نامطلوب، این مقاله از گواهینامه به عنوان یک ابزار نمایش استفاده می‌کند و نشان می‌دهد که اگر احتمال نوع بالا تأمین‌کننده کم باشد، خریدار می‌تواند این دو نوع را کاملاً با یک قرارداد جمع‌آوری با گواهینامه جدا کند. در غیر این صورت، یک قرارداد جمع‌آوری تنها این دو نوع را تا حدی جدا می‌کند. این مقاله در ادامه محیطی را بررسی می‌کند که در آن قابلیت ردیابی سطح ایمنی مواد غذایی را تقویت می‌کند. خریدار تأمین‌کننده با قابلیت ردیابی سطح بالا را حتی با هزینه رویدادهای ایمنی مواد غذایی به تأمین‌کننده نوع بالا با قابلیت ردیابی سطح پایین ترجیح می‌دهد. 

---

 برای مشاهده مطالب کامل مقاله، اینجا کلیک کنید.

قرارداد بازخرید تحت اطلاعات نامتقارن ماهیت ریسک‌گریزی خرده‌فروش (مقاله پانزدهم)

چکیده

یک زنجیره تأمین دو مرحله‌ای با تولیدکننده بدون ریسک و خرده‌فروش ریسک‌گریز درنظر گرفته می‌شود. نوع ریسک‌گریزی خرده‌فروش به عنوان اطلاعات خصوصی خرده‌فروش درنظر گرفته می‌شود. ریسک‌گریزی اغلب منجر به وضعیتی می‌شود که در آن خرده‌فروش کمتر از فروش مورد انتظار خرید می‌کند که موجب محروم کردن سهم تولیدکننده از بازار می‌شود. برای جبران این مسئله، یک قرارداد پیشنهاد شده است، که تولیدکننده به خرده‌فروش ارائه می‌دهد. این قرارداد باعث افزایش سهم بازار تولیدکننده می‌شود. بنابراین، یک موقعیت برنده-برنده برای تولیدکننده و خرده‌فروش ایجاد می‌کند.

زمان‌بندی در تصمیم گیری در مورد مقدار سفارش با اثر جمعیت اضافه شده و اطلاعات نامتقارن تقاضا (مقاله چهاردهم)

چکیده

این مقاله بررسی می‌کند که چگونه جمعیت اضافه شده در سرمایه‌گذاری خدمات خرده‌فروشی بر ترجیحات زمانی تصمیمات کمیت در زنجیره تأمین دو کاناله تحت اطلاعات نامتقارن تقاضا تأثیر می‌گذارد. بازی تولیدکننده-کمیت-رهبر و بازی خرده‌فروش-کمیت-رهبر درنظر گرفته شده است. با استفاده از رویکرد نظریه بازی علامت‌دهی[1]، نشان داده شده است که برای اعضای زنجیره، تصمیم‌گیری در مورد کمیت یا عدم‌تصمیم‌گیری بستگی به شدت جعیت اضافه شده و ارزش اطلاعات تقاضا دارد. همچنین شرایط خاصی مشخص می‌شود، که در آن اعضای زنجیره می‌توانند در مورد زمان تصمیم‌گیری کمیت به توافق برسند.

---

[1] Signaling game-theoretic

طراحی قرارداد برای زنجیره تأمین معکوس بازیافت روغن آشپزی تحت اطلاعات نامتقارن هزینه (مقاله دوازدهم)

چکیده

ضایعات روغن آشپزی بدون تصفیه مناسب، خطرات جدی زیست‌ محیطی و سلامتی را به همراه دارد که با تبدیل ضایعات روغن به سوخت زیستی قابل کاهش است. در یک زنجیره تأمین بازیافت روغن آشپزی، یک بازیافت‌کننده مستقل ضایعات روغن آشپزی را جمع‌آوری می‌کند و با یک شرکت زیستی برای تولید سوخت زیستی و سپس کسب سود معامله می‌کند. از آن‌جایی که هزینه بازیافت بازیافت‌کننده خصوصی است، این مقاله دو مکانیزم قرارداد احتمالی را برای شرکت زیستی درنظر گرفته که شامل یک قرارداد مالک-نماینده[1] و قرارداد تخفیف مقداری[2] است، تا با عدم تقارن اطلاعات مقابله کند و بازیافت‌کننده را به سرمایه‌گذاری بازیافت تشویق کند. تنظیمات بهینه قرارداد برای شرکت زیستی و پاسخ بازیافت‌کننده به سطح سرمایه‌گذاری در بازیافت بدست آورده شده است. همچنین، ترجیحات قرارداد هر شرکت مورد بررسی قرار می‌گیرد. نتایج اصلی نشان می‌دهد که وقتی میانگین هزینه بازیافت یا میزان عدم قطعیت اطلاعات هزینه نسبتاً پایین است، شرکت زیستی بهتر است قرارداد تخفیف مقداری را انتخاب کند، درحالیکه بازیافت‌کننده قرارداد مالک-نماینده را ترجیح می‌دهد. اگر هر یک از عوامل در سطح متوسطی قرار گیرد، قرارداد تخفیف مقداری برای هر دو شرکت زیستی و بازیافت‌کننده کم هزینه مناسب می‌باشد. با متوسط هزینه بالا یا سطح عدم‌قطعیت بالا، شرکت زیستی و بازیافت‌کننده با هزینه بالا از یک قرارداد مالک-نماینده استقبال می‌کنند. علاوه بر این، قرارداد مالک-نماینده باعث می‌شود روغن آشپزی بیشتری بازیافت شود و نسبت به قرارداد تخفیف مقداری، سازگارتر با محیط ‌زیست است.

---

[1] Principal-agent contract

[2] Quantity discount contract