بررسی مقالات حوزه پایداری زنجیره تامین با درنظر گرفتن مکانیزم مدت اعتبار – بررسی مقاله ششم

عنوان: بهینه‌سازی سرمایه در گردش در زنجیره تأمین

چکیده:

مدیریت اثربخش سرمایه در گردش (Working Capital)، گردش سریع موجودی و سرمایه را از دید یک شرکت بهبود می‌دهد. این راهبرد می‌تواند به فشار مالی بر توزیع‌کننده یا تأمین‌کننده منجر شود یا به زنجیره تأمین آسیب بزند و حتی اثر بدی بر خود آن شرکت داشته باشد. این مقاله پیاده­سازی بهینه سرمایه در گردش در زنجیره تأمین را مورد بررسی قرار داده است. یک زنجیره تأمین شامل یک تأمین‌کننده و یک خرده‌فروش که با تقاضای غیرقطعی روبرو است، در نظر گرفته‌شده است. دوره پرداخت خرده‌فروش، قیمت عمده‌فروشی و مقدار سفارش با هدف بیشینه‌سازی توابع سود اعضا تعیین گردیده است. سه مدل برای توصیف سطوح مختلف همکاری بین اعضای زنجیره تأمین بررسی شده است: ساختار عدم همکاری (غیرمتمرکز)، چانه‌زنی (هماهنگی) و متمرکز. نقاط تعادل نشان داده‌اند که دوره پرداخت باید بدون توجه به سطوح همکاری، هنگامی‌که نرخ تخفیف خرده‌فروش بیشتر از تأمین‌کننده است، بیشینه گردد.