طراحی شبکه زنجیره تامین -بررسی مقاله چهارم

مدل بهینه سازی دو هدفه برای بازطراحی شبکه انبار

مقدمه

امروزه جهت بهبود قدرت رقابت­‌پذیری سازمان‌ها، مدیریت زنجیره‌تامین امری حیاتی محسوب شده و تمایل سازمان‌ها را به کسب‌وکار در وسعت جهانی بیش از پیش افزایش می‌دهد. بر این اساس، رویکردهای مدیریتی و متدهای بکارگیری تصمیمات کسب‌وکار به طور چشمگیری تغییر کرده است. برخلاف مسایل  طراحی شبکه زنجیره‌تامین، مساله بازطراحی بایستی موقعیت و ویژگی‌ها و محدودیت‌های فعلی شبکه زنجیره‌تامین را درنظر گرفته و با یافتن روندی تدریجی، از وضعیت فعلی به پیکربندی مطلوب دست یابند. اغلب مسائل بازطراحی شبکه انبارها با فعالیت‌هایی چون ادغام انبارهای اصلی به تعداد کمتر ولی وسیعتر، توقف تدریجی انبارهای غیرضروری یا بلااستفاده و احداث انبارهای جدید در مکان‌های بالقوه بدون کاهش سطح خدمت رسانی به مشتریان سروکار دارد. بازطراحی شبکه انبارها، امکان صرفه­‌جویی در مدیریت هزینه موجودی، حمل‌­ونقل و انبارها با حذف انبارهای زاید و ایجاد یک شبکه با تعداد انبارهایی کمتر اما وسیعتر برای استفاده بهتر از ظرفیت‌ها را به سازمان می­‌دهد.

در طراحی سنتی شبکه زنجیره‌تامین، تمام تسهیلات در دسترس درنظر گرفته می­‌شوند و عدم دسترسی و خرابی برای تسهیلات وجود ندارد، اما در دنیای واقعی، باتوجه به مفهوم "تولید بهنگام" ، امکان خرابی یا عدم دسترسی تسهیلات وجود دارد که در این صورت شبکه با کمبود موجودی مواجه می­شود. شبکه، کمبود موجودی را می‌تواند با ظرفیت سایر تسهیلات جبران کند که ممکن است بهینه نباشد. گسترش شبکه ممکن است به سطح خدمات مشتری ضربه زده و پیامدهای منفی مالی داشته باشد. ویرانی ناشی از طوفان کاترینا و زلزله و سونامی ژاپن، تاثیر برجسته قابلیت اطمینان در شبکه زنجیره‌تامین را نشان داد.