طراحی شبکه زنجیره تامین -بررسی مقاله ششم

طراحی و برنامه‌ریزی زنجیره‌های تامین با یکپارچه‌سازی فعالیت‌های لجستیک معکوس تحت عدم قطعیت تقاضا

مقدمه:

زنجیره‌های تامین، بصورت سنتی، به عنوان سیستمهای لجستیکی دیده می‌شوند که شروع و پایان آنها به ترتیب با تامین مواد خام و توزیع کالا به مشتریان نهایی همراه هستند. ایجاد یک مدیریت کارامد برای چنین ساختاری به یکی از دغدغه‎‌های عمده تبدیل شده است و توجه جوامع صنعتی و آکادمیک را به خود جلب کرده است. جامعه پویای امروزی نیاز به جستجو در زنجیره‌های‌تامین با یک دید گسترده و لحاظ کردن جنبه‌های محیطی و اجتماعی را ایجاد کرده است. وضعیت جامعه و الزامات قانونی، کارخانجات را ملزم به توجه به مسایل محیطی در سطوح مختلف فعالیتشان کرده است. در واقع، درصورت طراحی کارآمد زنجیره‌تامین، عملکرد مثبتی در جهت کاهش تاثیرات منفی محیطی ایجاد خواهد شد. پس شرکت‌ها باید بر طراحی سیستم‌ها همراه با کاهش اثرات زیست محیطی سرمایه‌گذاری کنند.

تصمیمات طراحی و برنامه‌ریزی نیازمند همزمان در نظر گرفتن با فعالیت های لجستیکی معکوس و ایجاد سیستم حلقه بسته است که فعالیت‌های لجستیک معکوس شامل حمل‌ونقل و پردازش مجدد محصولات جمع‌آوری می‌شود.

مقاله مورد بررسی، یک مدل داینامیک برای طراحی و برنامه‌ریزی زنجیره‌های تامین همراه با درنظرگرفتن همزمان فعالیت‌های حلقه بسته و فعالیت‌های شبکه زنجیره‌تامین رو به جلو ارائه کرده است. زنجیره‌تامین پویا با گسترش ظرفیت و موجودیت های ارتباطی پویا در افق برنامه‌ریزی سروکار دارد که سبب عدم قطعیت در تقاضا و در نتیجه نوسانات بازار در کسب و کار امروزی خواهد شد. در این مقاله یک مدل برنامه‌ریزی خطی مختلط گسترش داده شده است که در آن ساختار زنجیره‌تامین عمومی 4سطحی مورد بررسی قرار گرفته است و شامل عملیاتهای اصلی زنجیره‌تامین از جمله تولید، مونتاژ، ذخیره‌سازی، توزیع، جمع‌آوری، دسته‌بندی کردن، ساخت مجدد و در اختیار مصرف کننده قرار دادن، است. مدل پیشنهادی در چندین نوع شبکه از زنجیره‌تامین روبه جلو تا زنجیره‌تامین حلقه بسته با امکان تامین مستقیم از کارخانجات یا انبارها و یا خرده‌فروشان، اعمال شده است.

شبکه زنجیره تامین-بررسی مقاله دوم

بازطراحی زنجیره تامین معکوس پایدار تحت عدم قطعیت : مطالعه موردی

مقدمه:

در مطالعات علمی، مفهوم پایداری از چندین چشم انداز متفاوت وابسته به مفاهیم مشخص، بررسی شده است و طبق نظر محققان، پایداری به سه عامل وابسته است: اقتصاد، محیط و جامعه. با این وجود، تنوع مفهومی در خصوص تعریف جهانی از پایداری وجود دارد. پایداری دارای دو چشم انداز اصلی است: پایداری قوی و پایداری ضعیف. پایداری ضعیف، شاخه­ای از اقتصاد محیطی است که بر فرض امکان تعویض سرمایه انسانی با سرمایه­‌های طبیعی، پایدار است. به عنوان مثال، منابع طبیعی مصرف خواهند شد، اگر کیفیت زندگی انسان­ها را ارتقا بخشند. سرمایه انسانی این چنین تعریف می­‌شود: "مجموعه­‌ای از سیستم­های پیچیده از عناصر زنده و غیر زنده، برای تعیین ظرفیت یک اکوسیستم با یک نظم گسترده در عملکرد و خدمات­‌رسانی است". در مقابل، از منظر اقتصاد زیست محیطی، پایداری قوی تعامل بین سیستم‌­های اقتصادی و اکوسیستم­‌های اجتماعی را ارتقا می‌­بخشد و یک رشته میان­‌رشته­‌ای است که به مدیریت روابط محیطی-اقتصادی کمک می­‌کند. اقتصاد زیست محیطی براین عقیده است که یک وابستگی متقابل بین اقتصاد انسانی و اکوسیستم طبیعی در طول زمان وجود دارد.