یک برنامه نویسی تصادفی فازی چند مرحله ای برای بهینه سازی و برنامه ریزی ساختار سیستم برق با اتصال انرژی آب (مقاله پنجم)

چکیده

در این مطالعه، یک مدل برنامه ریزی تصادفی فازی چند مرحله ای جدید برای بهینه سازی و برنامه ریزی ساختار سیستم انرژی منطقه ای با پیوند انرژی آب در زیر عدم قطعیت های متعدد توسعه داده شد. با توسعه برنامه نویسی تصادفی چند مرحله ای و نظریه فازی، مدل توسعه یافته می تواند با برنامه ریزی سیستم انرژی تحت مخلوطی از عدم قطعیت های احتمالی و احتمالی برخورد کند. سناریوهای تصادفی فازی برای بیان سطوح نامطمئن تقاضای انرژی در آینده و نگرش مبهم تصمیم گیرنده طراحی شده است. یک مدل برنامه نویسی تصادفی فازی چند مرحله ای که از مدل سیستم مدیریت شبکه آب و انرژی استفاده می کند، برای یک مشکل برنامه ریزی سیستم انرژی عملی در یک منطقه پرانرژی و دارای تنش آبی، تیانجین، چین استفاده شد. نتایج افزایش ظرفیت بهینه، تولید برق و استراتژی های برق وارداتی بدست آمد. در همین حال، اثرات در دسترس بودن منابع آب و نگرش خطر تصمیم گیرندگان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مشخص شد که در دسترس بودن منابع آب عامل مهمی در ارتقاء ساختار برق محلی و تولید برق در آینده خواهد بود. کمبود جدی منابع آب منجر به کاهش سرمایه گذاری در ظرفیت نیروگاه زغال سنگ محلی می شود، در حالی که توسعه انرژی های تجدیدپذیر را افزایش داده و نیاز به برق وارداتی را افزایش می دهد. همه موارد فوق می تواند پشتیبانی تصمیم گیری برای برنامه ریزی سیستم انرژی منطقه ای را از دیدگاه جامع ارتباط انرژی- آب با شیوه های پایدارتر و ریسک گریز، تسهیل کند. 

مدیریت ریسک برون‌سپاری: زمان، کیفیت و هزینه‌های مرتبط (مقاله اول)

چکیده

هزینه، کیفیت و زمان عرضه به بازار سه عامل اصلی برای مدیریت برون‌سپاری است. از یک مدل نظریه بازی که شامل خریدار و تأمین‌کننده است، برای طراحی قراردادهای برون‌سپاری مطلوب استفاده شده است که تحت دو مورد اطلاعات کامل (F) و اطلاعات نامتقارن (A) است. در بخش اطلاعات نامتقارن خریدار هزینه متغیر داخلی خود را با تأمین‌کننده به اشتراک نمی‌گذارد. بینش‌های مختلفی در مورد مدیریت ریسک برون‌سپاری ناشی از اطلاعات نامتقارن برای صنایع مختلف ارائه شده است که برای مثال می‌توان به صنعت حساس به هزینه، صنعت حساس به زمان و صنعت حساس به کیفیت اشاره کرد. 

هماهنگی در زنجیره تامین-بررسی مقاله هشتم

1-      مقدمه

در اغلب مطالعات پیشین در مورد قراردادهای زنجیره تامین فرض شده است که تصمیم گیرندگان خنثی به ریسک هستند. در عمل، با توجه به افزایش جهانی شدن و یکپارچه سازی عمودی، زنجیره های تامین بسیار پیچیده شده اند و به طور بالقوه آسیب پذیر هستند، در نتیجه تصمیم گیرندگان معمولا ریسک گریز هستند. همچنین نمونه هایی عملی از ریسک زنجیره تامین گزارش شده است. به عنوان مثال، اریکسون در سال 2000، مبلغ 400 میلیون یورو از فروش نیمه هادی ها در مکزیک از دست داد. زلزله تایوان منجر به فروش از دست رفته بسیاری از مشتریان اپل در سال 1999 شد. اگرچه مطالعات زیادی در زمینه هماهنگی در زنجیره تامین بدون در نظرگیری ریسک انجام شده است، مطالعات کمی در زمینه طراحی قرارداد کارا برای زنجیره تامین دارای ریسک انجام شده است.

در این مقاله، با به کارگیری چندین قرارداد شامل قراردادهای قیمت عمده فروشی، سیاست بازگشت و تسهیم درآمد با درنظرگیری خرده فروشان ریسک گریز به هماهنگی در زنجیره تامین پرداخته شده است. همچنین چگونگی دست یابی به بیشترین سود با در نظرگیری محدودیت ریسک خرده فروش بررسی شده است.