ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 |
در قسمت اول به معرفی خون و ویژگی های خاص آن و در قسمت دوم به انواع محصولات خونی و کاربردهای آن پرداخته شد. در این قسمت به گروه های خونی و انتقال خون مابین این گروه ها می پردازیم.
گروههای خونی روشی برای تقسیمبندی خونها بر پایه وجود یا نبود پادگن (آنتیژن)های موروثی خاصی روی سطح گلبولهای قرمز خون است. بر اساس مهمترین این تقسیمبندی ها، خون انسان به چهار دسته AB,O,A,B و بر اساس تقسیمبندی دیگری به گروههای مثبت و منفی تقسیم میشود.
انواع گروه های خونی
در سال 1901 میلادی کارل لاند اشتاینر، ایمونولوژیست آلمانی برای نخستین بار، وجود آنتی ژنهای گروه خونی بر روی گلبولهای قرمز و نیز آنتی بادیهایی علیه همان آنتی ژنها را در سرم انسان ثابت نمود. لاند شتاینر، ابتدا گلبولهای قرمز را از سرم جدا کرد و سپس به مطالعه نتایج حاصل از مخلوط کردن سرم و گلبولهای قرمز افراد مختلف پرداخت. وی دریافت که سرم بعضی از افراد قادر به واکنش و ایجاد انعقاد گلبولهای قرمز برخی دیگر از افراد میباشد، اما بر روی گلبولهای قرمز همه افراد موثر نیست. در تجزیه و تحلیل نتایج، او فهمید که میتوان افراد را از نظر گروههای خونی به گرو های زیر تقسیمبندی نمود:
گروه خونی A: آنتی ژن نوع A را در سطح گلبول قرمز خود دارند و و در پلاسمای خونشان نیز آنتی کور B (ضد آنتی ژن B) را دارا هستند.
گروه خونی B: آنتی ژن نوع B را در سطح گلبول قرمز خود دارند و و در پلاسمای خونشان نیز آنتی کور A (ضد آنتی ژن A) را دارا هستند.
گروه خونی AB: آنتی ژن نوع B و A را در سطح گلبول قرمز خود دارند و و در پلاسمای خونشان نیز هیچ یک از آنتی کورها را ندارند.
گروه خونی O: هیچ یک از آنتی ژنها را در سطح گلبول قرمز خود ندارند ولی هر دو آنتی کور را دارا هستند.
هریک از این هشت گروه خونی دارای نسبت های مختلفی در جمعیت می باشند. بطور مثال در انگلستان نسبت AB منفی به O مثبت 37 به یک می باشد در حالی که همین نسبت در کلمبیا 56 به 0.3 است. از آنجا که برخی از انواع خون نادر می باشند اغلب امکان استفاده از جایگزین برای آنها وجود دارد. با این حال محدودیت و فرآیندهای خاصی باید یر روی آنها اعمال شود.
انتقال خون
انتقال خون از فردی به فرد دیگر همیشه امکان پذیر نیست. به طور مثال افراد با گروه خونی A دارای پادگن نوع A هستن و در مواجهه با گروه خونی B واکنش نشان میدهند. (این واکنش اغلب همولیز سریع گلبول های قرمز می باشد) موجه بودن انتقال بین گروه های خونی در شکل زیر نشان داده شده است.
سیستم RH
در سال 1941، لاندشتاینر و وینر نشان دادند آنتیبادیهایی که علیه گلبولهای قرمز میمون رزوس تولید میگردد، قادرند با گلبول های قرمز 85 درصد از جمعیت انسان واکنش دهند و موجب رسوب آن شوند. این آنتی بادیها علیه مولکولی که RH نامیده شده، به وجود میآمدند و افرادی را که واجد این مولکول بودند R مثبت نام گرفتند و به 15 درصد بقیه که فاقد این مولکول بودند، افراد RH منفی اطلاق گردید. آنتیبادیهای طبیعی علیه آنتی ژنهای RH در بدن تولید نمیشوند. بنابر این نحوه انتقالپذیری گروههای خونی بین افراد بصورت جدول زیر خواهد بود.
درصد گروه های خونی بین مردم
در میان جمعیت مردم جهان در حدود 42 درصد گروه خونی A، حدود 9 درصد گروه خونی AB و 42 درصد گروه خونی O را دارا هستند. با این وجود لزم به ذکر است که یک آنتی ژن گروه خونی هیچگاه نمیتواند به همراه آنتیبادی ضد خود ئر بدن یک فرد وجود داشته باشد زیرا در آن صورت وقوع همولیز، گردش خون را مختل نموده و گلبول های فرد تخریب میشود. گروههای خونی O، A، B، AB نمایانگر فتوتیپ گلبول های قرمز یک فرد است که مطابق با یک سیستم ساده که متشکل از یک ژن 3 اللی A، B و O میباشد به ارث میرسند.
طی گزارش سازمان انتقال خون ایران، کمتر از 11 درصد مردم گروه خونی منفی دارند و AB منفی نایابترین گروه خونی در کشور است. از مجموع خونهای اهدایی در سالهای اخیر معمولا گروه خونی AB منفی کمتر از یک درصد بوده است. این سازمان گروه خونی A مثبت را 23 درصد، A منفی سه درصد، B مثبت 22 درصد، B منفی 2.5 درصد، AB مثبت سه درصد، O مثبت 33.5 درصد و O منفی 4 درصد از مجموع خونهای اهدایی طی این مدت عنوان کرد. در ایران نیاز به همه گروههای خونی منفی به ویژه AB منفی به دلیل نایاب بودنش زیاد است.
در گزارش بعدی به مدیریت زنجیره تامین خون و اجزای این زنجیره پرداخته خواهد شد.
محمدرضا قطره سامانی (mr_samani@ind.iust.ac.ir)