چکیده:

استفاده از زیست توده تجدیدپذیر به عنوان ماده اولیه تولید سوخت های زیستی برای کاهش انتشار کربن افزایش یافته است. هدف این مقاله ارائه یک مدل بهینه سازی برای طراحی یک شبکه زنجیره تأمین زیست توده به سوخت زیستی مقاوم و قابل اعتماد است که در آن پایانه های چند حالته ، پالایشگاه های زیستی و پیوند اتصال آنها ممکن است با اختلال مواجه شوند. برای این منظور  از مدل های بهینه سازی ریسک گریز ، احتمالات انتقالی و آمار فضایی استفاده می شود. علاوه بر این ، برای غلبه بر پیامدهای تقاضای نامشخص و در دسترس بودن مواد اولیه ، تجمع ریسک ، سیستم صف M/M/1 در نظر گرفته شده است. از آنجا که مدل پیشنهادی یک مسئلهnp hard است، دو الگوریتم فرا ابتکاری به نام بهینه سازی اشعه بهبود یافته و بهینه سازی اجسام برخورد برای حل مدل پیشنهادی استفاده می شود.