استفاده از رویکرد استوار در مسئله مسیریابی آلودگی تحت عدم قطعیت گذاشت و برداشت

 

مقدمه:

این مقاله مانند ۳ مقاله قبل به موضوع مسیریابی آلودگی یا PRP (Pollution routing problem) پرداخته است. دلیل اصلی توجه محققان به این مسئله افزایش انتشار گاز CO2، که یکی از عناصر گازهای گلخانه‌ای است، می‌باشد. انتشار بیش از حد این گاز در هوا باعث ایجاد مشکلاتی در چرخه طبیعی اکوسیستم می‌شود. فعالیت‌های انسانی مانند تولید انرژی و حمل و نقل با سوزاندن سوخت‌های فسیلی، عامل اصلی انتشار CO2 هستند. حمل و نقل جاده‌ای ۷۸ ٪ از کل گازهای گلخانه‌ای انتشار یافته در هوا را شامل می‌شود و همین باعث نگرانی در میان دانشمندان و محققان شده تا با استفاده از روش‌ها و مدل‌های پیشنهادی بتوانند میزان آلودگی را کاهش دهند.

مسئله مسیریابی آلودگی

مقدمه:

حمل و نقل اثرات مخربی بر محیط زیست دارد، از جمله این اثرات می‌توان به مصرف منابع، استفاده از زمین، اسیدی سازی، اثرات سمی بر اکوسیستم و انسانها، سر و صدا و اثرات ناشی از گازهای گلخانه‌ای (GHG) اشاره کرد. گازهای گلخانه‌ای و گازهای CO2 به دلیل داشتن اثرات مخرب مستقیم آنها بر سلامتی انسانها (آلودگی) و اثرات غیر مستقیم (پاره شدن لایه ازون)، باعث نگرانی بسیاری شده اند. حدود ۲۱ درصد از انتشار گاز CO2 در بخش حمل و نقل انگلستان ناشی از حمل و نقل محموله‌ها می‌باشد.